Een beeld waar je van de ene illusie in de andere loopt… een verbeelding die mijzelf terugbracht tot de essentie van de verwondering van het publiek.

‍

Ooit was ik die goochelaar die speelde met de perceptie, waar mensen door afleiding en lichtconcentratie geleid werden tot mijn beeldvorming. Het schijnbare dobbelspel in de straat verandert in een cirkel die eerder doet denken aan Stonehenge aan de kust, waarbij een vrouw zich zwemmend vastklampt aan drijvende stenen. Zoom jezelf in op het beeld en ga op zoek naar een kameel in een dobbelsteen, gezichten in de huismuren en vrouwenfiguren die alles volgen wat er gebeurt; het zijn de ogen op zijn rug. Ze spelen met de zwaartekracht, de aarde en de maan.

Perceptie is het speelveld van de illusionist, marketeer en de kunstenaar…

‍