Een fotorealistische interpretatie van Edward Hopper‘s Nighthawks (1942). Samen met de inspiratie van de nachtelijke uren in de “Silver Tree“ van de Willy waar de tijd had stilgestaan.

Niet verloren in gedachten, maar geïnspireerd door de warme relatie aan beide kanten van de toog. Het is dus geen vertaling van eenzaamheid, maar een wegglijden van de dagelijkse spanning en stress.