Nadat van Gogh zijn oor had afgesneden, verbleef hij in het psychiatrisch centrum van de Abdij van Saint-Paul de Mausole in Frankrijk, waar hij vanuit zijn kamer door de tralies heen “The Starry Night” schetste en in zijn atelier schilderde in 1889. Het werk symboliseert vrijheid als droom om vrij te zijn van denken, niet opgesloten achter tralies, maar ook niet in dromen. De visuele gelijkenis met het originele werk tovert de bomen van van Gogh om tot een droomkasteel, met op de achtergrond een dorp van vrije burgers die genieten van het schouwspel van sterren aan de hemel.

‍