Drie primaire kleuren en drie niet-primaire kleuren, en enkel horizontale en verticale lijnen. Dat waren de beperkingen die Piet Mondriaan zichzelf oplegde. Mickey lijkt als het ware door het schilderij te kijken, wat een gevoel van afstand creëert. Mondriaan beschreef het als :

“Kunst zou boven de werkelijkheid moeten staan, anders zou ze geen waarde hebben voor de mens.”

‍

Voor mij ontstaat jouw werkelijkheid echter alleen in jouw eigen perceptie, en die is nooit dezelfde als die van mij.

En dat maakt de mens uniek. De dikke verflijnen voegen extra gevoel en diepte toe aan het werk, waardoor het warmer aanvoelt dan het zuivere kleurvlak.

‍